Burzliwa historia tureckiego rejonu.

Rejon dzisiejszej Turcji od zarania dziejów był miejscem ważnych wydarzeń, które rzutowały na dalszą historię całych narodów – co z resztą było do przewidzenia w kontekście bycia granicą między dwoma kontynentami i największymi cywilizacjami od starożytnych czasów.

Samo państwo tureckie rodziło się w bólu i ogniu wojny, w chwili gdy upadały jeden wielkie narody a ich miejsce zastępowały inne. Pierwszy przypominający kulturowo twór o zorganizowanej państwowości powstał tuż po (jakże ważnym wydarzeniu) upadku Konstantynopola. W roku 1453, gdy sułtan Mehmet zdobył stolicę i ostatni bastion dawnego imperium historia przybrała nowy bieg.

Wówczas powstało Imperium Ottomańskie, które od tego czasu rozpoczęło swój marsz ku Europie, przynosząc zarówno wojnę jak i kulturę oraz religię (Islam). Takie mocarstwo, które przerażało swoją potęga wszystkich na starym kontynencie, trwało w swej wielkości przez setki lat, do czasu aż potęga i wiara w religijnych przywódców zaczęła przygasać. W roku 1870 po raz pierwszy został w tym państwie utworzony parlament oraz ustanowiono konstytucję. Niestety dla Turków reformy wprowadzono zbyt późno i niegdyś potężny kraj stał się zależny od mocarzy z Europy (Wielkiej Brytanii, Niemców i Francuzów)
Podczas pierwszej Wielkiej Wojny Turcja stanęła po stronie Niemców, a w wyniku walk (i porażki w wojnie) Stambuł był okupowany przez zwycięskie wojska a alianci planowali podzielić kraj, podpisując traktat w Serves (1920rok) na mocy którego swoją część dostali: Anglia, Włochy, Francja, Grecja i Armenia.

Wystarczyły jednak zaledwie trzy lata, by ta sytuacja uległa zmianie. Generał Mustafa Kemal zebrał rząd wypędził greków i wznowił rozmowy. W 1923 podpisano porozumienie z Lausanne, po którym Turcja uzyskała swoje dzisiejsze granice. W tym samym roku (29 października) Turcja ogłosiła się republiką, której pierwszym prezydentem został Mustafa Kemal Ataturk (rządził do śmierci w 1938 roku).

Dzisiejsza Turcja to demokratyczny kraj z sprawnie działającym parlamentem i zróżnicowanymi partiami politycznymi, który od 1949 jest członkiem Rady Europy, a od 1952 członkiem NATO. Dziś dopełnia wszelkich starań by zostać członkiem Unii Europejskiej.