Denizli, ok. 300-tysięczne, duże miasto rolniczo-przemysłowe, dla większości turystów jest miejscem przesiadkowym w drodze do słynnego Pamukkale. To typowo prowincjonalne tureckie miasto nie oferuje żadnych atrakcji, a nam posłużyć może jako dobra (bo tania) baza do zwiedzenia wapiennych tarasów i starożytnego miasta (szczególnie w sezonie, gdy hotele Pamukkale pękają w szwach). Jeśli będziemy mieli do wykorzystania więcej czasu w Denizli, możemy zwiedzić Muzeum Ataturka i Etnograficzne przy Istasyon Cad., na skrzyżowaniu z Kayalik Cad.,ok. 1 km od dworca kolejowego. Urządzone w samotnym, narożnym, pomalowanym na różowo domu, muzeum jest czynne codziennie (prócz poniedziałków) w godz. 9.00 – 12.00, 13.00 – 17.00, wstęp: 0,7 USD. Zbiory niezbyt duże, ale dla fascynatów mogą być całkiem interesujące. Gdy już zainstalujemy się w którymś z hoteli, zostawmy bagaże i wcześnie rano ruszajmy do Pamukkale.

Dojazd, orientacja, połączenia

W Denizli interesują nas tylko okolice dworca autobusowego, kolejowego i dzielnica rozciągająca się na południe od nich Jej zachodnią granicą będzie dla nas główna ulica handlowa miasta- Istasyon Cad. (ul. Dworcowa) . To właśnie w tym okręgu znajdziemy hotele i lokanty potrzebne do założenia obozu. Jeśli skierujemy się na zachód od dworca autobusowego (szeroką szosą przelotową Izmir Yolu), w 2 min dojdziemy do dworca kolejowego. Od niego właśnie, prosto na południe, ciągnie się Istasyon Cad.

Z Denizli bez problemu wydostaniemy się do głównych miast Turcji zarówno autobusem, jak i pociągiem, z tym ze oczywiście oferta kolei jest o wiele uboższa. Pociągiem dojedziemy do Izmiru (przez Selcuk) za ok. 3,5 USD, w zależności, czy jest to ekspres, czy autobus kolejowy. Do Izmiru jeżdżą cztery pociągi dziennie (o 5.00, 6.13, 8.55 i 13.00). Ponadto istnieje bezpośrednie połączenie ze Stambułem w postaci Pamukkale Ex. (pociąg odjeżdża o 17.00, a podróż trwa 15 godz.) Bilet pierwszej klasy kosztuje 10 USD, drugiej – 6,5 USD. Aby dojechać pociągiem do Ankary, trzeba się przesiąść w Kutahyi. Dworzec autobusowy oferuje nam o wiele więcej możliwości – w ramce poniżej podano kilka ważniejszych miejscowości.

Noclegi

Do wyboru mamy kilka tańszych lub droższych hoteli skupionych, jak już wspomniano, w rejonie na południe od dworca autobusowego. Hoteli o najniższym standardzie jest w mieście kilka, ale znajdują się one w 'dzikiej’ dzielnicy i trudno byłoby je odnaleźć, dla tego też ograniczono się do podania tylko jednego, najłatwiej dostępnego. Decydując się na nocleg w hotelach kategorii 'dla mało wymagających’ i „tanie”, pamiętajmy, aby się potargować.

Gastronomia

Dużo tanich knajpek jest skupionych wokół placu dworca autobusowego, wszystkie o podobnym standardzie i cenach. Oprócz tego kilka przyjemnych lokali znajduje się przy Istasyon Cad. (szczególnie w jej południowej części, za skrzyżowaniem z Muzeum Ataturka).

Informator

Na dworcu autobusowym działał niegdyś punkt informacji turystycznej, ale ponieważ nikt tam nie zaglądał, placówkę zlikwidowano. Pewne informacje możemy uzyskać w Muzeum Ataturka. Liczne banki z całodobowymi bankomatami znajdują się przy Istasyon Cad. oraz na południowy wschód od skrzyżo wania z Kayalik Cad. Przy Istasyon Cad. napotkamy również kilka kantorów (dóviz), ale walutę możemy wymienić oczywiście także w banku. Kafejka internetowa Altin (0,5 USD/godz.) usytuowana jest na południowy wschód od dworca, obok widocznego z daleka hotelu Demasus.